Mijn vuurdoop…

Eindelijk was het dan zover, mijn allereerste bruiloft als trouwambtenaar!
Aan de voorbereiding had het in ieder geval niet gelegen. Ik had op verschillende manieren heel veel informatie vergaard over het bruidspaar bruidspaar – maar dat verhaal bewaar ik voor een andere blog.
De speech had ik wel duizend keer doorgelezen, de spelling van alle namen dubbel, en driedubbel gecheckt. Ik was er klaar voor !

Milan ging gezellig met me mee, want de locatie was ruim een uur rijden. Fijn om met z’n tweeën op pad te gaan, en zo kon ik na de ceremonie meteen mijn verhaal kwijt.
Onderweg naar Slot Doddendael kwamen we flink wat files tegen door afgesloten snelwegen, maar gelukkig vertrek ik altijd overdreven vroeg. Daardoor arriveerden we ruim op tijd en kon ik even rustig de trouwzaal bekijken en mezelf voorbereiden. De kriebels begonnen zich inmiddels al aardig in mijn buik te nestelen.

Het was een prachtige locatie, een middeleeuws kasteel met een sfeervolle trouwzaal.
Het bruidspaar koos bewust voor een ceremonie binnen, vanwege de mooie setting.
Van tevoren had ik het bruidspaar gevraagd of ze wilden dat ik ze in toga trouwden, maar zij gaven aan  een feestelijke outfit leuker te vinden. Met hun kleurenschema en dresscode in gedachten had ik een mooie look samengesteld – inclusief jasje. In combinatie met de spanning kreeg ik het er echter wel behoorlijk warm van!

Nog even een selfie met de gasten voor de ceremonie begon waarna iedereen zijn of haar mobieltjes op kon bergen, want het was een telefoonvrije ceremonie. (veel leuker voor de foto’s van de fotograaf !)
De ceremonie begon en ik merkte aan mijn stem dat de zenuwen nog niet weg waren, maar gaandeweg verdwenen ze gelukkig. Ik zag de gasten en het bruidspaar lachen, tranen wegpinken en voelde dat mijn woorden precies zo overkwamen als ik had gehoopt.

Na de ceremonie gingen de gasten naar de tuin voor een toast en de taart. Hun reacties waren hartverwarmend: ze vonden het een prachtige ceremonie en konden nauwelijks geloven dat dit mijn allereerste keer was. Een mooier compliment had ik niet kunnen krijgen.

Met een grote glimlach nam ik afscheid van het bruidspaar en ging weer op huis aan. Wat een fantastisch mooie ervaring – eentje die zeker smaakt naar meer. Ik vond het echt heel bijzonder om te doen en heel even onderdeel te zijn van de mooiste dag van het bruidspaar.